www.pararthma.squat.gr
Aλληλεγγύη στους μετανάστες
Πέμπτη 25 Ιούνη 2009
5 μ.μ. Καταυλισμός αφγανών στην Ηρώων Πολυτεχνείου
6:30 μ.μ. Πλατεία Όλγας
Ενάντια στο επαπειλούμενο γκρέμισμα του καταυλισμού.
Ενάντια στα σχέδια δημιουργίας κέντρων κράτησης.
Ενάντια στο γενικευμένο κατασταλτικό σχέδιο.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΠΟΡΕΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ '"ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ"
στις 18:00 από την Κατάληψη Παραρτήματος
-----------------------
"ΧΩΡΟΙ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ"
στις 19:00 στην Κατάληψη Παραρτήματος
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες - Προβολή ταινίας
Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ
Η θέση μας είναι δίπλα σε αυτούς που βιώνουν την εκμετάλλευση με τον πιο σκληρό τρόπο, διπλα σε όλους αυτούς που η κυριαρχία δολοφονεί, δίπλα σε κάθε έναν που φαντάζεται μια άλλη ζωή, ελεύθερη και όμορφη.
Συγκέντρωση &
Προβολή της ταινίας "Στα σύνορα του κόσμου"
Κυριακή 17/05 πλατεία Παναχαϊκής 8 μ.μ.
Χαριστικό παζάρι ρούχων και αντικειμένων
ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
απέναντι σ' αυτά, συναντιόμαστε σ' έναν ανοιχτό χώρο, δίνουμε και παίρνουμε αντικείμενα, αναζητούμε δημιουργικές αντιστάσεις, χτίζουμε συνθήκες συντροφικότητας και αλληλεγγύης
Σάββατο 16/5 στις 7 μ.μ. στην πλατεία Όλγας
Προβολή ντοκιμαντέρ - Δεκέμβρης 2008
Δεκέμβρης 2008:
λίγους μήνες μετά την εξέγερση και οι αιτίες υπάρχουν ακόμη αναλλοίωτες, όπως και πριν.
Ο εχθρός δεν κατάφερε να μας εμποδίσει...
ανησυχεί και με μία ακόμη αφορμή θα τρέμει από φόβο!
ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Αναλυτικά η εξέγερση για Αθήνα και Πάτρα
από Visual Void
στην Κατάληψη Παραρτήματος
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Προκήρυξη της κατάληψης Παραρτήματος που μοιράστηκε και κατά τη διάρκεια της κατάληψης που έγινε στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Πάτρας στις 26/3/2009 σε ένδειξη αλληλεγγύης στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37.
Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37
Ενάντια στις επιθέσεις κράτους και παρακράτους
Είτε κρατικοί είτε παρακρατικοί…
Την Τρίτη 24/2/2009 έγινε δολοφονική επίθεση με αμυντική χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών στα Εξάρχεια. Εκείνη την ώρα διεξαγόταν εκδήλωση του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης και στο χώρο βρίσκονταν περίπου 30 άτομα. Η χειροβομβίδα από τύχη δε διαπέρασε τα τζάμια του Στεκιού και εξερράγη τελικά στον εξωτερικό χώρο. Ο δράστης επιβιβάστηκε σε όχημα το οποίο …όλως τυχαίως… είχε μη καταχωρημένες πινακίδες. Η επίθεση αυτή δεν είχε στόχο μόνο τον εκφοβισμό αλλά και την εν ψυχρώ δολοφονία συντρόφων και αγωνιστών. Φυσικά τις επόμενες μέρες τίποτα από αυτά δεν αναφέρθηκε στα ΜΜΕ, ενώ “κύκλοι της ασφάλειας” ανέφεραν ότι το χτύπημα δεν είχε σχέση με παρακρατικούς αλλά με “αντίπαλες αντιεξουσιαστικές ομάδες”.
Λίγες μέρες μετά, τη Δευτέρα 2/3/2009 ξέσπασαν στην Πάτρα συγκρούσεις μεταξύ Αφγανών προσφύγων και αστυνομίας στην Ηρώων Πολυτεχνείου μετά τον σοβαρό τραυματισμό Αφγανού που παγιδεύτηκε ανάμεσα σε δυο νταλίκες και τραυματίστηκε σοβαρά, όταν ο οδηγός της δεύτερης νταλίκας επιτάχυνε αναίτια με προφανή σκοπό να χτυπήσει τον πρόσφυγα. Στο πλευρό των προσφύγων βρέθηκαν άμεσα πολλοί αλληλέγγυοι. Ένας από αυτούς “αναγνωρίστηκε” από ασφαλίτες, οι οποίοι τον έσυραν, μέσα από “αγανακτισμένους” πολίτες που τον προπηλάκιζαν και τον χτυπούσαν, σε βαν της αστυνομίας όπου συνέχισαν να τον ξυλοκοπούν άγρια, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της χούντας και του ναζισμού.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας της Δευτέρας, πίσω από τις γραμμές των ΜΑΤ βρίσκονταν “αγανακτισμένοι πολίτες”, αστυνομικοί με πολιτικά και άλλα φασιστοειδή. Αργά το βράδυ όλοι αυτοί σε συνεργασία με την αστυνομία προσπάθησαν να επιτεθούν στον καταυλισμό των προσφύγων αλλά απωθήθηκαν. Αυτοί που βρέθηκαν εκεί δεν είναι άλλοι από τον όχλο που βρέθηκε στους δρόμους της Πάτρας την Τρίτη 9/12/2008, προσπαθώντας να ανακόψει την ορμή των εξεγερμένων και να επιβάλει την “τάξη”, ως το μακρύ χέρι του κράτους. Εκείνες τις μέρες το παρακράτος εμφανίστηκε όχι μόνο στην Πάτρα αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας με δολοφονικές και προβοκατόρικες διαθέσεις, αποτελώντας τη βολική εφεδρεία ενός κρατικού μηχανισμού που βρισκόταν σε αμηχανία. Μετά το Δεκέμβρη επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν σε περιοχές της Αθήνας όπου υπάρχουν κοινότητες μεταναστών. Το βράδυ της Τετάρτης 4/3/2009 στον Κολωνό, εθνικιστές επιτέθηκαν σε σπίτι όπου έμεναν Πακιστανοί μετανάστες. Την ίδια και την επόμενη μέρα φασίστες επιτέθηκαν και λήστεψαν Πακιστανούς μετανάστες στο Αιγάλεω, όπου παλιότερα έχουν σημειωθεί πολλά ανάλογα περιστατικά. Στον Αγ. Παντελεήμονα συγκεκριμένες ομάδες κατοίκων καλούν επανειλημμένα σε ρατσιστικές συγκεντρώσεις με τελευταία αυτή στις 19/1/2009, ζητώντας την απομάκρυνση των μεταναστών που ζουν στην περιοχή.
Σε αυτά τα πλαίσια επίσης, ο επίδοξος δολοφόνος «Περίανδρος», στέλεχος της Χρυσής Αυγής, καταδικασμένος πρωτόδικα σε 21 χρόνια φυλάκιση για απόπειρες ανθρωποκτονιών εναντίον δύο φοιτητών και ενός εκπαιδευτικού στις 16 Ιουνίου 1998 έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων, θα είναι ελεύθερος το... καλοκαίρι αφού το εφετείο μείωσε την ποινή του στα 12 χρόνια. Το γαϊτανάκι της κρατικής και παρακρατικής βίας και τρομοκρατίας τελειωμό δεν έχει αφού πριν λίγες μέρες βρέθηκε νεκρή, δεμένη πισθάγκωνα και με αίματα στο πρόσωπο η αγωνίστρια –κρατούμενη Κατερίνα Γκουλιώνη, η οποία είχε πρωταγωνιστήσει στους αγώνες των κρατουμένων, μεταξύ άλλων και για να καταργηθεί η εξευτελιστική κολπική εξέταση, αποτελώντας ένα ακόμα «ανεξιχνίαστο» και «σκοτεινό» έγκλημα εις βάρος αγωνιζόμενων ανθρώπων∙ ας μην ξεχνάμε τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι που δέχθηκε έξω από το σπίτι της, στις 23/12/2008 η μαχητική εργάτρια και συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Φυσικά, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι τυχαίο. Το κράτος, μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη και την έντονη και έμπρακτη αμφισβήτηση του στο δρόμο, από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αναδιαρθρώνεται και επιτίθεται. Με πιο πρόσφατη την επίθεση του εισαγγελέα Σανιδά στο πανεπιστημιακό άσυλο και την απαίτηση από τους εισαγγελείς πρωτοδικών Αθήνας, Βόλου και Θεσ/νίκης να εξετάσουν την κατάσταση κατειλημμένων κτιρίων, εντός και εκτός πανεπιστημίων, αλλά και τυχόν παρανομίες μέσα σε αυτές. Ας μην ξεχνάμε πως το Δεκέμβρη το Γ.Ε.ΕΘ.Α. είχε τεθεί σε κίτρινο συναγερμό ενώ η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να μιλά για κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Σε αυτά τα πλαίσια ο νέος υπουργός Μαρκογιαννάκης θεωρεί σκόπιμη την παραβίαση των (όποιων) ατομικών δικαιωμάτων διαπιστώνοντας ότι «...ενδεχομένως να χρειαστεί να στερηθούμε κάποια πράγματα, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα» και παράλληλα νομοθετούνται εκτρωματικές διατάξεις που ποινικοποιούν τα κασκόλ και τα μαντήλια, επαναφέροντας αδικήματα (περιύβριση αρχής) που θυμίζουν τα χρόνια των διώξεων με βάσει τον νόμο περί τεντιμποϊσμού. Μέσα στη νέα κοινωνική συνθήκη που διαγράφεται τον τελευταίο καιρό, στιγματισμένη ανεξίτηλα από τα δεκεμβριανά, και με φόντο τα νέα κοινωνικά υποκείμενα και τους αγώνες που καθημερινά ξεπηδούν, η κυριαρχία προσπαθεί να καταστείλει και να τρομοκρατήσει όλους εκείνους που διεκδικούν δυναμικά τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια τους και να σβήσει την εξεγερτική παρακαταθήκη του Δεκέμβρη. Μέσα από την κυρίαρχη προπαγάνδα, επιδιώκει να πολώσει την κοινωνία σκιαγραφώντας την εικόνα ενός νέου “εσωτερικού εχθρού” που αποτελείται από τα πιο ευάλωτα και καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας, παράλληλα και από τα πιο ριζοσπαστικά και αγωνιστικά, στοχεύοντας ουσιαστικά όλους αυτούς που το Δεκέμβρη βρέθηκαν στο δρόμο δημιουργώντας το εκρηκτικό εκείνο μείγμα που πυροδότησε την μεγαλύτερη κοινωνική έκρηξη της «μεταπολίτευσης».
Έτσι, έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες ώστε να ενεργοποιηθούν τα πλέον συντηρητικά αντανακλαστικά συγκεκριμένων ομάδων («ακραίων», «φιλήσυχων», κ.ά.) που με την ανοχή και τη βοήθεια του κράτους και των μηχανισμών του (η συνεργασία ΜΑΤ- Χρυσής Αυγής είναι πια κοινός τόπος), αναλαμβάνουν δράση με στόχο την αντιμετώπιση του κατασκευασμένου “εσωτερικού εχθρού”. Έτσι και στην Πάτρα βλέπουμε ομάδες όπως η “Πόλις Εάλω” να φιλοτεχνεί μεν ένα ήπιο και ανθρώπινο προσωπείο αλλά παράλληλα να εντοπίζει τον “εσωτερικό εχθρό” σε μετανάστες, πρόσφυγες, αλληλέγγυους, “αυτοαποκαλούμενους αντιεξουσιαστές”, “αριστεριστές” και ό,τι άλλο επιτάσσει η μεθοδευμένη σύγχυση που διοχετεύει η κυρίαρχη προπαγάνδα μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης και τις σελίδες των εφημερίδων. Όλοι αυτοί, ενώνονται με ένα ορατό η λιγότερο ορατό νήμα, σε ένα κλίμα ηθικής αυτουργίας που καλλιεργεί η πολιτική και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του ΛΑ.Ο.Σ. στην Βουλή, το οποίο με όρους συνδιαχείρισης της «κρίσης», παρουσιάζεται πλέον ως δημοκρατική δύναμη, ικανή να προσφέρει λύσεις. Ένα κράτος λοιπόν, ευρισκόμενο το ίδιο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης θωρακίζεται, και ξαναβρίσκει την ουσία του, αυτή που σε κάποιες καταστάσεις κρατά εν υπνώσει προς όφελος της ιδεολογικής του λειτουργίας-προπαγάνδας. Τώρα που η πόλωση συνεχώς εντείνεται, αποδεικνύει πως παραμένει ένα κράτος φτιαγμένο πάνω στις δάφνες του κατοχικού δωσιλογισμού, των ταγμάτων ασφαλείας και των φονιάδων παρακρατικών της χι, των μετεμφυλιακών ξερονησιών και βασανιστηρίων, των γκοτζαμάνηδων, της καρφίτσα, της εκοφ, των καλεντζήδων και των Κένταυρων…
Όποιος μένει αμέτοχος και σιωπηλός απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, παίζει το ρόλο του κομπάρσου σ’ ένα έργο γεμάτο βία και τρομοκρατία, όπου σκηνοθέτης είναι το κράτος και πρωταγωνιστές οι παρακρατικοί, τα φασιστοειδή, οι δυνάμεις της τάξης και της ασφάλειας και κάθε είδους εχθροί της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας. Ο δικός μας ρόλος είναι η καταστροφή του θεάματος και της ψεύτικης πραγματικότητας που κατασκευάζει η εξουσία και η θέση μας είναι στον δρόμο της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης και της αξιοπρέπειας, δίπλα σε όλους αυτούς που εξεγείρονται. Απέναντι στα παιχνίδια της, σε «κρίση» ευρισκόμενης, εξουσίας των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των χρηματιστών και του κράτους τους, απέναντι στο ψεύτικο και κίβδηλο θέαμα που παρουσιάζει την κοινωνική και ταξική πάλη ως πόλεμο συμμοριών, αντιτάσσουμε τους αγώνες μας. Από τη Λευκίμμη μέχρι τους αγώνες των φυλακισμένων, από την Κούνεβα μέχρι τους αγώνες πλάι στους μετανάστες, από τις προσπάθειες να διαφυλάξουμε το λιγοστό πράσινο των πόλεων μέχρι τις συνεχείς και καθημερινές μας παρεμβάσεις εδώ στο παράρτημα και όπου υπάρχουν απελευθερωμένες ζώνες ρήξης και δημιουργίας, η απάντηση ήταν και είναι μια:
...δε μας φοβίζετε, μας οπλίζετε με οργή και αποφασιστικότητα.
Η σιωπή είναι συνενοχή
Δευτέρα 02/03/2009 : 17χρονος μετανάστης ανοίγει την πίσω πόρτα νταλίκας στην προσπάθεια του να φύγει προς Ιταλία. Ο οδηγός της νταλίκας που ακολουθούσε αντιλαμβανόμενος την κίνηση αυτή επιταχύνει χτυπώντας το πίσω μέρος του προπορευόμενου οχήματος λιώνοντας ουσιαστικά τον μετανάστη. Είναι βαριά τραυματισμένος και βρίσκεται διασωληνομένος στην εντατική. Συνεχίζοντας το έργο του επιταχύνει ξανά προσπαθώντας να εξαφανισθεί από το σημείο. Οι μετανάστες τον κυνηγάνε και ακινητοποιούν το όχημα λίγο πιο κάτω. Πετάνε πέτρες και άλλα αντικείμενα προς την νταλίκα. Οι μπάτσοι που έχουν ειδοποιηθεί με το που φθάνουν στην περιοχή τους πνίγουν στα χημικά. Η σύγκρουση γενικεύεται καθώς στήνονται οδοφράγματα και ο πετροπόλεμος συνεχίζεται. Η κατάσταση ηρεμεί και πίσω από τις γραμμές των μπάτσων μαζεύονται «πολίτες». Κάποιοι απλά θέλουν να δουν τι γίνεται ενώ εμφανίζεται και εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας το οποίο έχει επιθετικές διαθέσεις προς τους μετανάστες, που αποτελείται από δεξιούς, ακροδεξιούς, φασίστες, μέλη της χρυσής αυγής και της πόλις εάλω, καθώς και ασφαλίτες. Πλάι στους μετανάστες μαζεύονται αλληλέγγυοι-ες, αριστεροί-ες, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές-στριες. Το κλίμα που επικρατεί είναι ήρεμο ενώ γίνονται συζητήσεις παρόλο που οι μετανάστες είναι εξοργισμένοι. Εδώ γίνονται και 7 προσαγωγές από τον αλληλέγγυο κόσμο, ένας εκ των οποίων ξυλοκοπείται άγρια από ασφαλίτες και κατά την προσαγωγή του προς την αστυνομική διεύθυνση μέσα στο βαν που τον μεταφέρει καθώς και στο τμήμα. Αργότερα οι μετανάστες καθώς και ο κόσμος που βρίσκεται εκεί διαλύονται και οι πρώτοι μπαίνουν στο καταυλισμό. Αργά τη νύχτα μία μικρή ομάδα 20 περίπου ατόμων από το επιθετικό και αντιδραστικό συνοθύλευμα πολιτών επιτίθεται με πέτρες στον καταυλισμό και δέχονται απάντηση από τον καταυλισμό ενώ οι μπάτσοι έπνιγαν για άλλη μια φορά τους μετανάστες στα χημικά. Επίσης αξίζει να αναφέρουμε πως την Τετάρτη 11/03/2009 ομάδα αστυνομικών εισέβαλε στον καταυλισμό και συνέλαβε 23 μετανάστες για μικροποσότητες χασίς, για υγειονομικές παραβάσεις, για κλοπή ρεύματος και παράνομο εμπόριο. Όλοι, πλην 7 που κρατήθηκαν για τις μικροποσότητες ναρκωτικών, αφέθηκαν ελεύθεροι. Μπορούν να τους φορτώσουν όλο τον ποινικό κώδικα αν θέλουν αλλά ευτυχώς δεν θα μπορέσουν να στηρίξουν τα ψέματά τους με κανένα τρόπο.
Έχουν αναγκαστεί να φύγουν από τον τόπο τους λόγο ενός πολέμου η λόγο της διάβρωσης της οικονομίας της χώρας τους από την εισβολή της δύσης. Έχουν διανύσει εκατοντάδες χιλιόμετρα με τα πόδια υφιστάμενοι αναρίθμητες κακουχίες. Έχουν γλιτώσει ( μερικοί τουλάχιστον ) από εμβολισμούς πλοίων, νάρκες στον Έβρο και εκπυρσοκροτήσεις όπλων των συνοριο-φυλάκων. Τους ξυλοφορτώνουν στα αστυνομικά τμήματα, τους μαχαιρώνουν φασιστοειδή, τους στοιβάζουν σε κοντέινερ, ακρωτηριάζονται ή σκοτώνονται από λιμενό-μπατσους. Βιώνουν καθημερινά την εκμετάλλευση, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τους εγκλεισμούς σε κέντρα φιλοξενίας-φυλακές, τον κοινωνικό ρατσισμό και την δυσφήμιση των μ.μ.ε. Μην έχοντας κανένα δικαίωμα πάνω στην ίδια τη ζωή τους. Όταν θεωρούνται απειλή επειδή λερώνουν την καλογυαλισμένη βιτρίνα της καθημερινότητας. Όταν εν-τέλει είναι ανύπαρκτοι μέσα σε ένα σύστημα που μετράει την ανθρώπινη ζωή βάσει των χαρτιών που την επικυρώνουν υπάρχει κανένας που δεν θεωρεί δίκαιη και λογική την οργή τους όταν ακόμα και νταλίκες, που θα φρέναραν στο ξαφνικό πέταγμα μίας γάτας, στη θέα αυτών των ανθρώπων επιταχύνουν και τους λιώνουν;
Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και επειδή παλεύουν και διεκδικούν και αυτοί για τα κατά τα άλλα αυτονόητα η θέση μας είναι δίπλα τους. Δίπλα στον αγώνα τους για άσυλο και χαρτιά νόμιμης παραμονής τους στην Ελλάδα, δίπλα στον αγώνα τους για ταξιδιωτικά έγγραφα ώστε να περάσουν στην Ευρώπη, δίπλα στον αγώνα τους για να μην φυλακιστούν σε ένα κέντρο φιλοξενίας-φυλακή, δίπλα στο ξεσηκωμό τους όταν ένας τους τραυματίζεται ή δολοφονείται με τέτοιο τρόπο, δίπλα τους και ενάντια σε ό,τι μας ( εμάς και αυτούς ) καταπιέζει. Γιατί εν-τέλει πάντα αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας δίπλα σε κάθε κοινωνικό κομμάτι που η κυριαρχία καταπιέζει (μετανάστες, φυλακισμένους, εργαζομένους -απολυμένους ή μη, γυναίκες και άνδρες). Στον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο που μαίνεται είναι επιτακτικό ο κάθε ένας να πάρει θέση.
Τέρμα πια στις αυταπάτες στης Πάτρας το λιμάνι σκοτώνουν μετανάστες!
Αλληλεγγύη στους μετανάστες και σε όλους τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου!
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ, ΣΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!
Συναυλία, Σάββατο 14/03/09
στις 9 μ.μ. στο Παράρτημα
αμοκ
ταγκοραμένοι
kill the cat
Η σιωπή είναι συνενοχή
Αλληλεγγύη στους μετανάστες
Κατάληψη Παραρτήματος
Εκδήλωση - Συζήτηση: ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ στη μεταβιομηχανική κοινωνία
"Να επιτεθείς σημαίνει να συνειδητοποιήσεις σε ποιο βαθμό ο καθένας μας είναι συνυπεύθυνος αυτής της ανοχής βάθους που κυβερνά τον κόσμο, η οποία με τη σειρά της καθιστά δυνατές τις ακρότητες της θηριώδους και απεριόριστης καταστολής, δυνατές και ορθολογικά αποδεκτές. Η εξέγερση είναι συνεχής σχέση, πέρασμα μεταξύ θεωρίας και δράσης..."Εκδήλωση - συζήτηση με τον συγγραφέα Bonanno με αφορμή την έκδοση του βιβλίου
"ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Στη μεταβιομηχανική κοινωνία
Εσωκλεισμένοι και αποκλεισμένοι"
από το Ελευθεριακό Ινστιτούτο Κοινωνικών Μελετών Ιωαννίνων
Πέμπτη 5 Μάρτη 2009
7 μ.μ. στην Κατάληψη Παραρτήματος
Χαριστικό παζάρι, Ρεφενές, προβολή “modern times” ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17:00 ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΠΟΣΗ ΕΥΤΥΧΙΑ ΧΩΡΑΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΝΤΟΥΛΑΠΑ;
Καταναλώνουμε άρα υπάρχουμε. Υπάρχουμε;
Κάνουμε shopping therapy. Τελικά θεραπευόμαστε;
Οργανώνουμε μικρές αποδράσεις τα σαββατοκύριακα. Τι είναι αυτό που φυλακίζει τη ζωή μας και ζητάμε μια απόδραση;
Πίσω από τις βιτρίνες του καταναλωτισμού κρύβεται η ανασφάλειά μας, η ψευδαίσθηση της ευτυχίας και της ευημερίας, η εμμονή μας στο «φαίνεσθαι» και όχι στο «είναι». Κι όλα αυτά μέσα σε πόλεις-γκρίζα τοπία από μπετό, πόλεις-φυλακές και εμείς εντοιχισμένοι άνθρωποι. Αναζητούμε την ευτυχία σε ένα ζευγάρι ολοκαίνουρια παπούτσια, τρυπώνουμε στα μεγάλα καταστήματα και βγαίνουμε φορτωμένοι σα γαϊδούρια, μοστράρουμε το νέο μας look, το νέο μας αυτοκίνητο, την καινούργια high-tech τηλεόραση, εγκλωβιζόμαστε ολοένα και περισσότερο στην εικόνα μας, στις αλυσίδες της δουλειάς μας, στην ασφάλεια του μικρόκοσμου μας, κάνουμε κύκλους γύρω από τους εαυτούς μας και κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά σε ότι συμβαίνει γύρω μας.
Ας σπάσουμε τα κελιά που μας καθηλώνουν στη μιζέρια μας. Ας βγούμε στο δρόμο να μιλήσουμε και να ακούσουμε, να αφήσουμε πίσω καθετί ιδιωτικό, να επιβάλλουμε τη δημιουργικότητα στην καθημερινότητά μας, να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας, να επανοικειοποιηθούμε τους χώρους που μας ανήκουν, να οργανώσουμε τη ζωή με τους δικούς μας όρους σε κάθε γειτονιά, σε κάθε κοινότητα, να μετατρέψουμε τον αστικό χώρο σε ένα πεδίο διεκδίκησης.
Ανταλλάσουμε αντικείμενα και απόψεις, ανακυκλώνουμε τη χρήση των πραγμάτων, προβάλλουμε απέναντι στις εκπτώσεις που λανσάρουν (στα εμπορεύματα και στα όνειρά μας) ένα χαριστικό παζάρι, ένα ανοιχτό τραπέζι και μια ανοιχτή κουβέντα.
ΝΑ ΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΖΟΥΜΕ
ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΚΟΛΛΑΕΙ ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ
Χαριστικό παζάρι, Ρεφενές, προβολή “modern times” (20:00)
Παρασκευή 13-02 17:00
Πλατεία Γεωργίου (Έσπερος)
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ
ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19.00
Προβολή της ταινίας "Brazil"
Όταν τα όνειρα έχουν σημασία είναι έξοδοι διαφυγής από τον καθημερινό έλεγχο της ζωής μας...
...εκεί που συναντάμε έστω ένα στοιχείο τους σπάμε τις δομές της άχρωμης πραγματικότητας και το ακολουθούμε...
...ενάντια στη γραφειοκρατία, το κράτος ελέγχου, τις καταστροφικές παρενέργειες της τεχνολογίας στο φυσικό περιβάλλον και τον άνθρωπο.
Προβολή ταινίας "Brazil"
επιτιθέμενοι στη σημερινή αισθητική και στους εμπορικούς χώρους ψυχαγωγίας
Τετάρτη 11/02/2009, 9 μ.μ.
Κατάληψη Παραρτήματος
